Bakterie jako szkodniki roślin uprawnych cz. 4

Przez przeniesienie owej materii kleistej na buraki zdrowe, udało się Stiftowi wywołać w nich zakażenie, co jasno dowodzi, że chorobę powodują drobnoustroje. Że należą one do rzędu bakterii, na to obecnie zgadzają się wszyscy, którzy chorobę tę badali, lecz jakie z nich mianowicie są tu zaangażowane, nic pewnego powiedzieć jeszcze nie można.

Co do warunków, sprzyjających, lub też tamujących rozwój choroby, to te w części zbadanymi zostały. Szczególnie podatnymi do opanowania przez zarazę czyni buraki zbyt silne nawożenie azotem, zwłaszcza w razie suszy; w łatach mokrych ten ujemny wpływ azotowych nawozów staje się mniej szkodliwym. Wapno również sprzyja rozwojowi choroby, gdy natomiast nawożenie kwasem fosforowym, zwłaszcza w połączeniu z nawadnianiem zalecanym jest jako środek zapobiegawczy, który tamuje szerzenie się zarazy, czyniąc rośliny odporniejszymi przeciw zakażeniu. Prócz tego zalecanym bywa bejcowanie nasienia kwasem siarkowym, a także kwasem fosforowym.

Dzięki bakteriom również powstaje inna choroba buraków, opisana przez Prillieux i Delacroix pod mianem „żółtaczki”, polegająca na tym, że korzenie buraków przez nią nawiedzonych, przestają od końca lipca rosnąć, a więc przybierać na wadze, gdy zawartość cukru pozostaje normalną.