Bakterie jako szkodniki roślin uprawnych cz. 5

Dzięki tej chorobie, według spostrzeżeń Delacroix, zbiór może się zmniejszyć o 50 do 100 procent. Objawy choroby są następujące; rośliny poczynają więdnąć, przy czym równocześnie na powierzchni liści, zwłaszcza na ich obwodzie, daje się zauważyć pewnego rodzaju prążkowatość, prążki na przemian są to białej, to zielonej barwy; prążkowatość te łatwo daje się widzieć, gdy trzymamy liście pod światło, gdyż odbarwione miejsca (prążki białe), zwłaszcza u młodych liści, są przezroczyste. Prążkowatość stopniowo znika, ustępując miejsca całkowitemu zżółknięciu liści. Jeśli nasiona takich buraków wysiejeray, choroba się powtórzy. Z soku komórkowego, opanowanych przez chorobę części rośliny, Delacroix wyosobnił zaangażowane tu organizmy: są to bakterie o formie pękatych pałeczek, posiadające ruch dość żywy. Przez przeniesienie czystych kultur tych bakterii na buraki zdrowe, zawsze udało mu się wywołać żółtaczkę z wszelkimi charakterystycznymi jej cechami. Choroba ta często bardzo występuje w północnej Francji, tam też pierwotnie była przez Delacroix zbadaną. Co się tyczy zapobiegawczych środków – to nie są one jeszcze znane, jedynie rekomendowaną być może dotąd staranna selekcja nasienna.