Kostrzewa trzcinowata

Trwała, należy do najwyżej wyrastających traw, gdyż grube jej źdźbła wyrastają na 3 do 6 stóp wysokości. Korzeń ma czołgający, wypuszcza kierz bardzo gęsty, wysoki. Liście są bujne, szerokie, wiecha w czasie kwitnięcia w jedną stronę przegięta, rozpierzchła. Kwitnie w Czerwcu i Lipcu. Rośnie obficie na mokrych łąkach naturalnych, po nad strumykami, na brzegach rzek, stawów i około rowów.

Wymaga spójnej, próchniczno-gliniastej ziemi i wilgotnego położenia. Na łąkach, podlegających naturalnym zalewom, porasta obficie. Na łąkach suchych wyrasta nisko, karłowacieje. Zaletą jej jest, że rozwija się wcześnie na wiosnę a późno kwitnie, dla tego siano nie twardnieje tak łatwo. Skoszona przed okwitnięciem, daje zbiór obfity, paszę bardzo dobrą, smaczną, cokolwiek tylko grubą. Mórg wydaje 80 do 120 centnarów siana, które konie i bydło rogate chętnie spożywają. Właściwa na łąki do koszenia i na pastwisko.

Roślina ta bardzo podobna do „Kostrzewy łąkowej“, różni się od niej rozłogami korzeniowymi, wiechą grubszą, więcej rozpierzchłą, zwieszającą się, oraz bujniejszym wzrostem. Stanowi, równie jak i „Kostrzewa łąkowa“, wyborny, lecz cokolwiek gruby pokarm dla inwentarza, powiększa znacznie ilość siana i z pożytkiem może być zaprowadzoną na łąkach w więcej wilgotnym położeniu, jako dodatek do mieszanek w ilości 10 do 20 prc.

Nasienia jej trudno w handlu dostać; zbiór jego jest dosyć utrudniony, gdyż osypuje się łatwo. Na pierwszy zasiew do uprawy można by osmykiwać nasienie ręką z roślin, dziko na łąkach rosnących, a później zaprowadzić hodowlę czystego nasienia na odpowiednim kawałku gruntu.