Metodyka badań oraz sposoby niszczenia bakterii cz. 3
Wreszcie żelatynę z probówki, w której rozcieńczenie jest największe, wylewamy na tz. płytką Petrie’go, tj. płaskie szklane naczynie, w kształcie niewielkiego płytkiego krystalizatora. Przykrywszy płytkę odpowiednią przykrywą, w celu zapobieżenia przedostania się obcych bakterii z powietrza, pozostawiamy ją na pewien czas w spokoju w miejscu wilgotnym. W ciągu 1-2 dób na zastygłej warstwie żelatyny rozwijają się kolonie bakterii pod postacią białych lub też barwnych punkcików. Każda kolonia składa się z tysiąca bakterii, które, o ile wykonanie rozcieńczeń było dokładne, stanowią potomstwo jednej jedynej bakterii. Jeżeli odrobinę takiej kolonii znów przeszczepimy do probówki z płynną lub stałą pożywką, możemy być wówczas pewni, że, o ile pożywka była uprzednio dokładnie wyjałowioną, rozwinie się na niej jedynie zaszczepiony gatunek bakterii.
Często nie udając się do pomocy mikroskopu z samego wyglądu kolonii, oraz zmian, jakie bakterie na danej pożywce powodują, sądzić można o charakterze bakterii w skład tej kolonii wchodzących: pewno np. bakterie posiadają zdolność rozrzedzania żelatyny, inne znowóż wytwarzania rozmaitych barwników, są wreszcie bakterie wywołujące pewne świetlne zjawiska znane pod mianem fluorescencji lub opalizacji.