Nawozy potasowe

Nawozy potasowe wywierają zazwyczaj wpływ na ciemno-zielone zabarwienie się chlorofilu w liściach, na budowę drewna i na ładne zabarwianie się kwiatów i owoców.

Popiół drzewny jest nawozem znakomitym, zawierającym w sobie dużo potażu naturalnego, który chętniej bywa przez rośliny przyjmowany, niż potaż pochodzenia mineralnego. Popiół jako mierzwa wybornie nadaje się na każdy grunt, lecz powinien być stosowany na ziemie wilgotne gliniaste, gdzie kainit jest nieodpowiedni. Na jeden mórg popiołu można dawać bez żadnej obawy dosyć dużo, należy rozsiewać go wcześnie na jesieni i zaraz przybronować. Na ziemiach lżejszych piaszczystych popiół trzeba dawać tylko na jesieni w miałką podorywkę.

Popioły torfowe zawierają w sobie nie wiele potasu, jednakże na gruntach piaszczystych dane na zimę wpływają na lepszy wzrost roślin uprawnych. Popioły torfowe, ziemie gliniaste, wilgotne i mokre, nieraz za bardzo zakwaszają.

Popiół z węgla kamiennego posiada jeszcze mniej części pożywnych łatwo rozpuszczalnych, jednakże na ziemiach gliniastych zbyt spoistych wpływa bardzo dodatnio na spulchnienie ich.

Kainit i karnalit są nawozami potasowymi mineralnymi, odpowiednimi tylko na ziemie suche, piaszczyste i mułkowato-gliniaste, lecz dostatecznie przepuszczalne. Nie można tymi nawozami mierzwić gruntów gliniastych mokrych, niedostatecznie przepuszczalnych. Drzewa na takich ziemiach zasilone kainitem bardzo cierpią na bladaczkę liści. Rośliny podlegające tej chorobie nadzwyczaj słabo rosną, niedostatecznie drzewieją i zazwyczaj w zimie zawsze mocno cierpią od mrozów.

Kainit z wapnem lub tomasówką są znakomitymi nawozami na szparagarnie i truskawczarnie. Szparagi na ziemiach lżejszych przepuszczalnych, zasilone silnie tymi nawozami, wydają bardzo wiele i dużych wypustków o główkach zupełnie białych. Truskawki i poziomki mierzwione kainitem rodzą obficie wielkie i nadzwyczaj jaskrawo zabarwione owoce.

Do zasilania sadów, szkółek, szparagami, truskawczarni itp. plantacji gęsto posadzonych, wymagających dużo pożywienia dla wykarmienia owoców, trzeba dawać spore ilości nawozów. Aby skutek dobry osiągnąć nie można mierzwić samym tylko kainitem, lecz zawsze w połączeniu z tomasówką lub wapnem. Stosunek tych nawozów pod powyższe uprawy powinien być ten, że tomasówki na ilość kainitu powinno być zawsze około połowy, a wapna dwa razy tyle.