Owsianica złocista
Trwała, niskorosnąca, krzewi się silnie, wypuszcza liczne 1 do 1,5 stopy wysokie, cienkie, miękkie źdźbła, lecz wytwarza rzadką darń. Wiecha prosta, ściśnięta, w czasie kwitnięcia złotożółta. Kwitnie w końcu Czerwca. Gruntu wymaga żyznego, jest trawą bardzo pożyteczną na suche łąki. Lubi grunt rędzinny, marglowaty i rośnie obficie na miejscach wapnistych. Na gruntach mokrych i miejscach, często przez wodę zalewanych, wcale nie rośnie. W ogóle tam, gdzie rośnie dziko, wskazuje łąkę dobrych przymiotów.
W porównaniu z innymi trawami daje mniejszą ilość siana, lecz dostarcza smacznej paszy. Zaleca się do uprawy na zbiór siana, lecz nie nadaje się na pastwiska, gdyż nie znosi spasania i silnego wydeptywania. Daje co rok dwa mierne pokosy dobrej paszy i winna być zasiewaną razem z innymi, gęściej się zadarniającymi roślinami. Z morga zbiera się około 30 centnarów siana.
Nasienie bardzo lekkie, w plewkach umieszczone, u dołu puszkiem okryte, a na grzbiecie ością’ kolankowato wygiętą opatrzone. Zamiast „Owsianicy złocistej“ sprzedają bardzo często podobne do niej, a w handlu cztery razy tańsze nasienie innej trawy „Śmiałka pogiętego“, mającej znacznie mniejszą wartość pastewną. Za dobre nasienie płacą wysokie ceny, gdyż osadza nie wiele nasienia, a zbiór jego jest bardzo kłopotliwy. Z morga liczy się nie więcej jak 1 do centnara nasienia. Dojrzewa na początku Sierpnia, a łatwo się osypuje i opada.
Produkcja nasienia mało jeszcze dotąd się rozpowszechniła, a nasienie handlowe pochodzi zwykle z roślin dziko rosnących lub bywa wysiewane z innych traw (np. z „Trawy kupkowej“).
Na mórg siać 12 funtów nasienia 50-procentowego.