Powstawanie i rozkład próchnicy cz. 4

Ta właśnie okoliczność daje możność rolnikowi, w miarę potrzeby, już to sprzyjać gromadzeniu się próchnicy przez głębsze np. przyoranie masy nawozowej lub ścierniska, już to  zmniejszenie przewiewności gleby za pomocą odpowiedniej uprawy, już to hamować dalszą humifikację przez zapewnienie roli większej przewiewności, umożliwiającej życie tlenowców, czynnych w rozkładzie próchnicy.

W powstawaniu humusu czynnymi są oprócz bakterii i grzybki pleśniowe; te ostatnie zwłaszcza występują w glebach torfowych lub zakwaszonych, kwaśny odczyn których uniemożliwia niemal zupełnie życie bakterii. W rozkładzie humusu przeciwnie, czynnymi są głównie bakterie, wynika to choćby stąd, że dodatek wapna, a zatem zobojętnienie kwaśnego odczynu związków humusowych, tamuje dalszą humifikację, wywołując ich rozkład. Alkaliczny zaś odczyn, jak wiemy, sprzyja właśnie rozwojowi bakterii. Co się tyczy innych warunków, niezbędnych dla żywotności bakterii, zaangażowanych w rozkładzie humusu, jak wilgotności i temperatury, to dadzą się zastosować ogólne reguły, ustanowione w tym względzie dla większości bakterii: umiarkowana wilgotność sprzyja tu procesom rozkładowym, większa ciepłota wzmaga ich energię.