Rośliny pastewne cz. 13

Do czyszczenia ziarna, produkowanego w niewielkich ilościach, wystarczyć może dobry młynek, oraz sita ręczne okrągłe, których garnitur, złożony z 3 sztuk, oddziela grubsze i drobniejsze zanieczyszczenia. Zamiast sit używają się niekiedy małe sortowniki cylindryczne z blachy szparkowanej. Przy większej produkcji trzeba użyć przyrządów wydajniejszych np. trieura Mayerowskiego, urządzonego w sposób podobny do trieurów zbożowych, z tą jednak różnicą, że przy końcu cylindra, tak samo jak i na początku, znajduje sito cylindryczne, które stosownie do potrzeby zmienianym być może na gęstsze lub rzadsze. Największą trudność przedstawia oswobodzenie ziarna koniczyny od kanianki. Dla oczyszczenia z niej koniczyny czerwonej i lucerny używają zazwyczaj sit drucianych, mających otworki na 1,25 milimetra szerokie, przez które wraz z drobnym nasieniem przechodzi także i kanianka.

Z łubinu, wyki, lnu itp. łatwo kaniankę oddzielić przesianiem z powodu znacznej różnicy w wielkości nasion, natomiast wielkość ziaren koniczyny białej, szwedzkiej i tymoteuszu jest prawie równą wielkości ziaren kanianki, dla tego przez sita o otworkach 1-milimetrowych przesiewają się wprawdzie drobniejsze ziarnka kanianki, grubsze jednak zostają.