Rośliny pastewne cz. 25

Przykrycie ziarna nie jest konieczne, zawsze jednak lepiej przykryć je płytko bronami lekkimi, umyślnie gałązkami wyplecionymi, aby zęby nie wnikały zbyt głęboko w ziemię, lub też przywałować ziarno.

Najważniejszą czynnością po zasiewie jest częste wypielanie chwastów, a szczególniej babki i szczawiku, które często pojawiają się w ogromnej ilości.

Zapłodnienie odbywa się głównie za pomocą owadów; może ona wprawdzie sama siebie zapładniać, lecz wydajność ziarna jest bardzo zależną od ilości owadów, nawiedzających jej kwiaty.

Płatki korony kwiatowej są tylko częściowo w dolnej części zrosłe i nie tworzą tak długiej rurki, jak u koniczyny czerwonej, skutkiem czego nawet i owady, posiadające krótkie tylko trąbki, jak np. pszczoły, mogą sięgnąć do miodników, umieszczonych przy nasadzie nitek pręcikowych i wydzielających lepszą, słodką ciecz.

Owoc składa się z cienko skórnego, spłaszczonego, podłużnego strączka, zawierającego po 3 lub 4 drobne ziarnka.

Na nasienie przeznacza się pierwszy pokos, a kosi się, gdy większa część główek kwiatowych zbrunatniała, a ziarnka w nich są zielonawo-żółte. Wysycha na pokosach dosyć szybko; w razie pięknej pogody, najlepiej zgrabieją, nie ruszać pokosów, a gdy wyschnie, zaraz zwieźć.