Rośliny pastewne cz. 31

Najczęściej zasiewa się ją na wiosnę z owsem lub żytem jarem, które zbieramy na zieloną paszę. Na mórg wysiewa się około 250 funtów nasienia i przykrywa je na 1 cal głęboko.

Nasienie mieści się w zamkniętym strączku, siejemy więc nie czyste nasienie, lecz cały owoc. Dobre nasienie winno być duże, żółtawe i powinno dać się z łatwością przegryźć pomiędzy zębami; często już po upływie roku traci zdolność kiełkowania. Stare nasienie przybiera ciemno-brunatną barwę, marszczy się, twardnieje.

Najpospolitszym zanieczyszczeniem jest „Żyleniec łąkowy“.

Esparcetta rośnie z początku bardzo wolno, w pierwszym roku daje niewielki plon; dopiero w trzecim roku, gdy korzenie wrosły już głęboko w ziemię, rozrasta się bujnie.

Słabo rosnące zasiewy wzmacnia się wierzchnim nawożeniem, jak przy lucernie; pożytecznym jest bronowanie esparcetty, dokonywane na wiosnę, począwszy od trzeciego roku.

Na zbiór nasienia przeznacza się już starsze zasiewy, na przyoranie przeznaczone, gdyż zbiór nasienia wycieńcza rośliny i wiele z nich ginie. Do sprzętu przystępuje się, gdy większa część strąków już zbrunatniała; przejrzałe ziarno kruszy się łatwo, należy więc sprzątać je z należytą ostrożnością.