Rośliny pastewne cz. 34

Jakkolwiek nie dorównywa lucernie zwyczajnej w plonie i szybkim odroście, jest jednak o wiele mniej wymagającą tak co do gruntu, jak i co do sposobu uprawy, znosi także klimat surowszy. Mogłaby znaleźć korzystne zastosowanie w tych okolicach naszego kraju, gdzie klimat ostrzejszy i gleba uboższa nie pozwalają na uprawę innych odmian lucerny.

Lucerna zwyczajna.

Trwała, należy do najcenniejszych roślin pastewnych. Pochodząc z ciepłych krajów, wytrzymuje dobrze posusze; w latach wilgotnych a chłodnych, daje mniejsze zbiory. Dla okolic z klimatem suchym, ciepłym, jest nieoszacowanym skarbem i ma takie same znaczenie, co koniczyna czerwona dla okolic z klimatem wilgotnym, umiarkowanym.

Najlepiej udaje się we Francji, Hiszpanii, Włoszech, na Węgrzech, gdzie trwa często na jednym miejscu 10 do 15 lat.

Rodzi się dobrze także i u nas, jeżeli przeznaczymy dla niej grunt odpowiedni i uprawimy go należycie.

Nie znosi zbytecznej wilgoci. Ziemie nieprzepuszczalne, zimne, a także sapy, o podglebiu żelazistym, mokrym, są całkiem pod nią nieprzydatne. Lubi szczególniej ziemię żyzną, głęboko spulchnioną, gliniasto-piaszczystą, z domieszką marglu lub wapna. W ogóle obecność wapna w ziemi wywiera bardzo pomyślny wpływ na urodzaj lucerny.