Rośliny pastewne cz. 44
Ziarna są drobne, okrągłe, połyskujące, po dojrzeniu brunatne.
Chcąc dojść do dorodnego ziarna, najwłaściwiej zbierać je ręką, w miarę dojrzewania i dosuszać w budynku.
Z morga zbiera się 2 do 4 centnary nasienia.
Komonica błotna.
Nie różni się wiele od poprzedzającej, lecz wyrasta nieco większa, jest bujniejsza i przedstawia ważną pod względem gospodarczym zaletę, że udaje się na łąkach wilgotniejszych, torfiastych, bagnistych i błotnych. Kwitnie i dojrzewa prawie o miesiąc później, a nasienie jej jest mniejsze, zielonkawe, nie brunatne, jak u poprzedniej odmiany.
Nostrzyk biały.
Jest to roślina dwuletnia, rosnąca u nas w dzikim stanie, na suchych pastwiskach, miedzach, na gruntach piaszczystych, żwirowatych, a także i gliniastych.
Gdzie udają się dobrze lucerna, koniczyna itp., tam nie warto nostrzyku uprawiać. Może jednak być spożytkowanym na gruntach suchych, żwirowatych, dla lepszych roślin całkiem nieprzydatnych. Sieje się na wiosnę około 30 funtów na mórg w roślinie osłaniającej.
W następnym roku kosi się na zieloną paszę dwa razy.
Trzeba go jednakże w czas kosić, nie dopuszczając zakwitnięcia, gdyż później łodygi bardzo drzewnieją a po zakwitnięciu nie chce go jeść bydło z powodu silnego zapachu. Ma kwiaty białe, w długie grona wierzchołkowe zebrane.