Rośliny pastewne cz. 46

Po sprzęcie zboża ochronnego, wypuszcza przelot w jesieni same tylko prawie liście odziomkowe, rozrastając się głównie w korzeń; w następnym dopiero roku zaczyna się bujnie krzewić, za nastaniem ciepłych dni i wydaje obficie rozgałęzione łodygi. W roku zasiewu, nie trzeba go spasać, oddziałałoby to bowiem ujemnie na dalszy rozwój.

Lubi grunt głęboko spulchniony i czysty; najlepszym przed płodym są ziemiopłody okopowe. Orkę siewną należy dać, o ile możności już w jesieni, a na wiosnę przygotować rolę pod zasiew za pomocą ekstyrpatora i brony, chodzi tu bowiem o zachowanie wilgoci zimowej.

Można go siać ze zbożem ochronnym lub bez, w jesieni w życie, lub na wiosnę z owsem lub żytem jarem. Na suchych gruntach uważają niektórzy gospodarze siew jesienią jako korzystniejszy, chociaż w razie ostrej zimy dużo roślin wymarza.

W naszym klimacie najpewniejszym jest na nasienie wysiew samego przelotu na wiosnę w ilości 30 do 40 funtów nasienia obłuskanego na mórg. Zasiew przykrywa się lekką broną, a w suchym położeniu utłacza jeszcze walcem. Nasienie zbiera się w drugim roku po zasiewie t. j. w pierwszym roku użytkowania, z pierwszego pokosu.