Rośliny pastewne cz. 50

Skoro mniej więcej trzecia część strąków jest brunatna, a reszta jeszcze zielonkawa, można już zabrać się do sprzętu.

Najlepiej seradellę nasienną zaraz nazajutrz po skoszeniu ustawiać w kuczki, w których ją się dosusza. Gdyby spadły deszcze, zostawia się ją dwa lub trzy dni na pokosach, a gdy z wierzchu obeschnie, rano z rosą ostrożnie przewraca się pokosy na drugą stronę, a gdy przeschną, ustawia się w kuczki.

Nasienia zbiera się z morga 12 do 20 centnarów.

Wyka piaskowa.

Z pomiędzy dość licznych odmian wyciek pastewnych, zalecanych w nowszym czasie do uprawy, posiada największą wartość i zasługuje na rozpowszechnienie. Zajmie ona niewątpliwie ważne stanowisko przy obsiewie pól piaszczystych.

Nie oddziaływa wprawdzie na ziemię w sposób tak użyźniający, jak łubin, ale daje paszę, bezwarunkowo smaczniejszą, a pośrednio wpływa dodatnio na użyźnienie ziemi ubogiej.

Rośnie u nas dziko w zbożu, mianowicie w pszenicy i w życie ozimym. Podobna z wyglądu do „wyki ptasiej”, chwastu rosnącego w zbożu, wyróżnia się od niej tern, że wyrasta bujniej i jest cała pokryta miękkimi, białawymi włoskami.

Bywa także często nazywana „Wyką kosmatą“.