Rośliny pastewne cz. 53

Przede wszystkim strzec się wypada zanieczyszczenia „Wyką ptasią“, która jest chwastem trwałym i zanieczyszcza rolę na długie lata. „Wyka piaskowa“ ma ziarno prawie trzy razy większe, czarne, okrągłe, bez połysku; ziarno „Wyki ptasiej“ jest drobne, zielonkawe lub oliwkowe, czarno nakrapiane, kulisę, połyskujące (gdy jest świeże).

Wyka płotowa.

Trwała, ma łodygę czterokanciastą, pnącą się, kwiaty koloru brudno-fioletowego, na krótkich szypułkach, w kątach liści skupione, w jedną stronę pochylone.

Strąki po dojrzeniu czarne, podłużne, trochę spłaszczone, zawierają po 4 do 6 ziaren. Ziarna jasno brunatne, czarno nakrapiane, kuliste, nieco spłaszczone; dojrzewa bardzo niejednostajnie i wysypuje się łatwo.

Rośnie u nas dziko, a nie trudno ją znaleźć na łąkach, nad brzegami lasów, w miejscach ocienionych, przy ogrodzeniach, płotach (stąd pochodzi jej nazwa).

Daje doskonałą paszę i może znacznie podnieść  wartość łąk i pastwisk. Bydło je ją chętnie na zielono i jako siano.

Nie rozkrzewia się tak jak „wyka zaroślowa“ i nie daje tak wielkiej ilości paszy, lecz dostarcza dobrej, delikatnej paszy i trwa długo na jednym miejscu. Znosi także dobrze nawadnianie. Lubi grunt niezbyt zwięzły, miernie wilgotny, przepuszczalny, zasobny w próchnicę.