Trawa miodowa

Trwała, źdźbła dochodzą od 2 do 3 stóp wysokości, rośnie wzniesionymi po nad ziemię kępami. Liście i źdźbła kosmate, pokryte szarymi, gęstymi włoskami. Wiecha tylko w czasie kwitnięcia rozpierzchła, zresztą ściśniona, czerwonawa lub fioletowa.

Kwiatki opatrzone ością krótką, haczykowato na zewnątrz zakrzywioną, z plewek nie wystającą. Kwitnie od Czerwca do jesieni. Bardzo rozpowszechniona, pojawia się na wszelkiego rodzaju ziemiach, na miejscach suchych i mokrych, na torfiskach, gruntach po wykarczowanych lasach itp. Najlepiej rozrasta się na lżejszych, wilgotnych, w próchnicę obfitujących ziemiach.

Krzewi się gęsto, rozmnaża się sama później przez łatwo opadające nasienie, przytłumia, wyniszcza inne lepsze trawy, razem z nią rosnąco. Kępiasta jej darń utrudnia niskie koszenie łąk. Gdzie dla niej grunt odpowiedni, tam zwykle w krótkim czasie tak się rozplenia, że sama prawie stanowi główną część składową siana. Do sprzętu trzeba przystępować zawczasu, zanim wiecha cała rozkwitnie. W suszeniu traci wiele na wadze. Ponieważ cała roślina jest pokryta obficie delikatnym włosem, dla tego bydło niechętnie ją spożywa, a mniej jeszcze konie. Chcąc ją uczynić przyjemniejszą dla inwentarza, radzą przesypywać siano przy składaniu solą lub też zalecają robić z niej siano brunatne.

W pomieszaniu z innymi gatunkami traw, daje lepszą paszę.

Zaznaczyć wypada, że w klimacie wilgotnym i latach mokrych owłosienie jej jest mniej obfite, niż w latach suchych. Zarówno przydatną jest do koszenia, jako też i na pastwisko, znosi bowiem dobrze deptanie i przygryzanie. Należy do traw, których wartość często u nas zanadto bywa przecenianą. Jedno tylko, co ją może zalecać, jest, że na gruntach i łąkach torfiastych, nie sprzyjających rozwojowi traw lepszych, wzrasta dobrze. W lepszej glebie uprawa jej nie jest polecenia godną. Wynika stąd, że należy ją wysiewać w mieszankach tylko tam, gdzie grunt z powodu położenia swojego i przymiotów lepszych roślin pastewnych rodzić nie może. Używając trawy tej do mieszanek, pamiętać o tern należy, że zagłusza inne trawy, nigdy więc nie trzeba dodawać jej za wiele; na łąki czasowe daje się 5 do 10 prc., na trwałe 10 do 20 prc.

Nasienie dojrzewa w Lipcu i Sierpniu; w handlu jest ono nie drogie, lecz zwykle mocno zanieczyszczone i źle kiełkujące.

Z morga zbiera się 1 do 2 centnarów nasienia; na mórg sieje się nasienia 30-procentowego 37 funtów.