Wyczyniec łąkowy

Wyczyniec łąkowy

Wyczyniec łąkowy

Wyczyniec łąkowy jest trwały, wysoko rosnący, ma źdźbła zawsze prosto stojące, dochodzące 4 do 5 stóp wysokości. Wypuszcza podziemne rozłogi, które przeszedłszy krótką przestrzeń podziemną, wyrastają niebawem w górę.

Wyczyniec łąkowy sam zasiany, nie zadarnia się zbyt gęsto. Wiecha ściśniona w kształcie bardzo gęstego, walcowatego, około 3 do 4 cali długiego kłosa. Kwitnie w Maju i Czerwcu. Pomiędzy trawami łąkowymi wyczyniec łąkowy jest trawą najwcześniejszą, najlepszą, najpożyteczniejszą.

Wyczyniec łąkowy rośnie dobrze na łąkach żyznych, wilgotnych, gliniastych, piaszczysto-gliniastych i próchnicznych. Na łąkach suchych pojawia się niekiedy nad rowami. Wyczyniec łąkowy uprawiany na gruncie gorszym lub za suchym, ginie już w pierwszym roku. Łączy on w sobie wiele bardzo pożądanych przymiotów, bo jest trawą bardzo wczesną, rośnie szybko, wydaje plon obfity, który trzykrotnie co rok może być zbierany, a nadto, tak na zielono spasany, jako też i na siano wysuszony, bywa pożądliwie przez wszelki inwentarz spożywany.

Wyczyniec łąkowy wyrasta bujnie na łąkach nawadnianych lub podlegających naturalnym zalewom; na łąkach kwaśnych, mokrych, z wodą stojącą w glebie, nie rodzi się wcale. Na mrozy jest nie czuły, a w sprzyjających warunkach trwa długie lata na jednym miejscu.

Z morga sprząta się 60 – 80 centnarów pięknego siana. Wyczyniec łąkowy dochodzi do pełnego rozwoju dopiero w trzecim lub czwartym roku; w pierwszym roku dostarcza zwykle nie wiele paszy, dla tego trzeba go siać razem z innymi trawami.

Jest godzien szerszego rozpowszechnienia i zaleca się do obsiewu łąk z glebą żyzną i dostatecznie wilgotną; do uprawy na roli jest mniej przydatny. Nasienie będące w handlu, posiada niewielką wartość; w zanieczyszczeniu spotyka się wiele „Kłosówki miękkiej“  i „Wyczyńca polnego“, znanych chwastów. Wyczyniec łąkowy dojrzewa w końcu Czerwca.

Nasienie jest bardzo lekkie, dojrzewa bardzo niejednostajnie; można je zbierać, osmykując z kłosów z roślin dziko rosnących na łąkach lepszych, gdy już dojrzeją. Z morga nie zbiera się więcej jak 1 do li centnara nasienia. Na mórg trzeba siać 25 funtów nasienia 35-procentowego.

Roślina ta miałaby niezaprzeczoną wyższość nad innymi trawami, gdyby nie wymagała koniecznie do dobrego wzrostu urodzajnej, wilgotnej gleby i gdyby nasienie jej nie było tak drogim a zarazem i łatwiejszym do nabycia.