Rośliny pastewne cz. 33

Nasienie można zbierać corocznie z drugiego pokosu, co nie oddziaływa ujemnie na dalszy jej wzrost.

Kwiaty z początku żółtawe, później zielonkawe, przybierają następnie barwę ciemno-fioletową.

Strąki mają kształt sierpowaty, nasienie matowe, niejednostajnego koloru, niektóre ziarna żółtawe, inne brunatne. Ponieważ cena jego jest wysoką, mieszają je niekiedy z innymi, tańszymi odmianami lucerny, lub też dodają nostrzyku.

Z morga zbiera się 3 do 5 centnarów nasienia.

Lucerna szwedzka.

Trwała, w stanie dzikim rośnie u nas na suchych łąkach, miedzach, nad drogami. Rodzi się na gruncie piaszczystym, jeżeli tylko skład podglebia nie stawia przeszkody wydłużaniu się i wzrostowi korzeni; nie lubi zwłaszcza podłoża mokrego, żelazistego.

W okolicach górzystych bywa siewaną z dobrym skutkiem na suchych gruntach razem z koniczyną białą, na pastwisko dla owiec. U nas więcej jak dwa razy do roku nie można jej kosić. Kwiaty ma żółte, zebrane w główki wierzchołkowe, dojrzewa we Wrześniu. Sierpowato zagięte strączki zawierają 4 lub 5 żółtawych ziaren. Nasienia otrzymuje się 3 lub 4 centnary z morga.