Rośliny pastewne cz. 52
Na żyznej ziemi i w latach szczególniej sprzyjających jej porostowi, daje w drugim roku jeden pokos zielonej paszy, a następnie jeszcze zbiór ziarna. Trzeba wtedy pierwszy pokos zebrać bardzo wcześnie i zostawić ścierń najmniej około 6 cali wysoką.
Chcąc dochować się u nas nasienia, wypada siać ją wcześnie w jesieni z żytem ozimym i zbierać na ziarno dopiero w następnym roku. Na paszę wysiewa się na morg około 100 funtów wyki i 140 funtów żyta, na ziarno 80 funtów wyki i 120 funtów żyta.
Kwitnie fioletowo, kwiatki zebrane w dość długie grona wierzchołkowe. Dojrzewa nierówno, wierzchołki łodyg kwitną jeszcze w najlepsze, gdy od dołu strąki są już brunatne, dojrzewają. W tym peryodzie i żyto już jest zwykle dojrzałe, należy więc bez zwłoki rozpocząć kośbę.
Ponieważ schnie wolno, po przeschnięciu na pokosach, przewraca się je ostrożnie na drugą stronę, a po przeschnięciu, ustawia w kuczki.
Z morga zbiera się 7 do 10 korcy czystego ziarna, bez żyta. Przy zakupnie nasienia zaleca się ostrożność; widziałem już nieraz próby, których zaledwie czwarta część była prawdziwej wyki, a reszta składała się z podlejszych gatunków wyczek, wysianych prawdopodobnie przy czyszczeniu ze zboża.